ถึงพี่น้องชาวชมพูขาว

ตลอด 3 ปีในโรงเรียนภูเขียว ผมได้เรียนรู้ถึงข้อจำกัดและศักยภาพของสภานักเรียน หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ยังขาดหายไปและควรได้รับการพัฒนาคือ “การทำให้สภาเป็นของนักเรียนอย่างแท้จริง” สภานักเรียนควรมีบทบาทที่เน้นการทำงานเพื่อประโยชน์ของนักเรียน สร้างความน่าเชื่อถือ เข้าถึงง่าย และมีความโปร่งใส

แม้คำว่า “สภาโปร่งใส” อาจฟังดูธรรมดาและเรียบง่าย แต่ในบริบทของโรงเรียนที่ถือว่าเป็นหนึ่งในระดับแนวหน้าของประเทศ หรือในระบบการศึกษาของประเทศที่พัฒนาแล้ว แนวคิดนี้ถือเป็นหัวใจสำคัญ สภานักเรียนที่โปร่งใสเป็นมาตรฐานพื้นฐานที่ช่วยยกระดับการมีส่วนร่วมของนักเรียนและสร้างความไว้วางใจระหว่างนักเรียนและผู้บริหารโรงเรียน

ในมุมมองของผม ความโปร่งใสไม่เพียงจำกัดอยู่ที่สภานักเรียนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสภาผู้แทนราษฎรในระดับประเทศด้วย สภาในนิยามที่แท้จริงคือ “ผู้แทนของผู้ครในพื้นที่นั้น ๆ” ผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งควรทำหน้าที่สะท้อนปัญหาและความต้องการของผู้ที่พวกเขาเป็นตัวแทนอย่างแท้จริง จะดีเพียงใด หากเราสามารถตรวจสอบได้ว่า ผู้แทนที่พวกเราเลือกเข้าไปนั้น กำลังทำอะไรเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตพวกเรา

ทั้งหมดนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมต้องการนำแนวคิดดังกล่าวมาปรับใช้กับ สภานักเรียนไทย ผมอยากเห็นสภานักเรียนได้รับการยกระดับสู่มาตรฐานที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล ไม่ใช่เพียงการมีอยู่เพื่อเป็นสัญลักษณ์ แต่เป็นกลไกสำคัญที่ขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียน

“ผมอยากได้ตำแหน่งประธาน” ผมพูดตรง ๆ เพราะไม่ใช่เพื่ออวดอ้างหรือแสดงอำนาจ แต่เพราะผมเชื่อว่าประธานสภานักเรียนคือผู้ที่สามารถนำเสียงของนักเรียน เสนอปัญหา และขับเคลื่อนการแก้ไขอย่างเป็นระบบ ผมอยากใช้ตำแหน่งนี้เพื่อสะท้อนความต้องการของเพื่อนนักเรียนทุกคน สร้างโรงเรียนที่ดีกว่าเดิม และวางรากฐานสำหรับการมีส่วนร่วมของนักเรียนในอนาคต